Warianty | |
Herb Prezydenta Litwy | |
Wersja wielka, używana jako herb Sejmu Litwy | |
Informacje | |
W oryginale |
Lietuvos Respublikos herbas |
---|---|
Wprowadzono |
4 września 1991 |
Dewiza |
Vienybė težydi |
Herb Litwy przedstawia w polu czerwonym konnego rycerza ze wzniesionym nad głową mieczem i tarczą z herbem własnym Władysława Jagiełły: podwójnym złotym krzyżem w polu błękitnym. Uprząż końska również jest barwy błękitnej.
Litwa ma dwa godła sięgające czasów średniowiecza: Słupy Giedymina i Pogoń (lit. Vytis). Słupy Giedymina były herbem rodowym wielkiego księcia Giedymina, Kiejstuta, jego syna Witolda i ich potomków. Natomiast znakiem rodowym Jagiełły był podwójny krzyż, który Jagiełło po przyjęciu chrztu przez Litwę i koronacji na króla Polski wprowadził na tarczy jeźdźca herbu Pogoni zamiast znajdujących się tam Słupów Giedymina. Obydwa symbole używane są obecnie, ale oficjalnym godłem Litwy jest Pogoń. Znak ten jest uważany za jeden z najstarszych w Europie. W czasie unii polsko-litewskiej (1386–1795) Pogoń wraz z polskim orłem stanowiły wspólny symbol Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Podczas okupacji radzieckiej godło Pogoni było zakazane. Przywrócone zostało 20 marca 1989 r.
Pogoń oznacza rycerzy ścigających wojska nieprzyjacielskie.
Pogoń była również używana w historii jako godło Białorusi (dawnej części Wielkiego Księstwa Litewskiego). Powoływali się na nią zwolennicy niepodległości tego kraju. Pahonia pełniła oficjalnie rolę godła niepodległej Białorusi w okresie 1992–1995 zanim została zastąpiona godłem nawiązującym do czasów sowieckich.